Terwijl het ‘schieten’ van een piercing een snelle, gemakkelijke en goedkope optie lijkt om doorboord te worden, ondersteunt de APP Benelux het niet om gaatjes te schieten met behulp van een piercing pistool, ook niet voor de oorlellen.
Er zijn 2 verschillende piercing pistolen: Het veerbelaste systeem en het push-through systeem.
Het verschil daartussen is dat het veerbelaste systeem kracht gebruikt die door een veer wordt geleverd om de sieraden door de huid te drukken en dat het doorschuifsysteem afhankelijk is van de kracht die door de operator wordt geleverd.
Het veerbelaste systeem is niet meer in alle landen toegestaan.
Beide systemen hebben vergelijkbare nadelen en worden daarom niet ondersteund door de APP Benelux.
De belangrijkste redenen waarom we deze methoden niet ondersteunen zijn: steriliteit, weefselschade en ongeschikt ontwerp van de sieraden.
Laten we uitleggen wat de risico’s zijn van het schieten van een piercing.
Steriliteit
Om veilig te piercen moet alle apparatuur die bij die procedure wordt gebruikt steriel zijn, wat betekent dat er geen levende organismen op het oppervlak van die apparatuur kunnen voorkomen.
Organismen, zoals bacteriën en virussen, die aanwezig zijn op de apparatuur die gebruikt wordt bij het zetten van een piercing, kunnen infecties veroorzaken.
Piercing pistolen zijn vaak gemaakt van plastic of hebben plastic onderdelen en kunnen daarom niet goed worden gesteriliseerd. Het pistool zal namelijk door de hitte die wordt gebruikt om apparatuur te steriliseren smelten.
Ook beschikken slechts enkele studio’s over sterilisatie apparatuur, aangezien dit erg duur is en er training voor nodig is om deze correct te gebruiken.
In tegenstelling tot wat je misschien denkt, zal alleen het schoonmaken van de buitenkant van een pistool met een desinfectans of alcoholdoekje niet alle ziekteverwekkers in de werkende delen van het apparaat doden.
Het gevaar is dat bloed van een cliënt tijdens het schieten van een piercing in microscopisch kleine deeltjes in de lucht terechtkomt en op en in het pistool terechtkomen. Het pistool is nu vervuild. Die deeltjes kunnen bij volgend gebruik weer in de lucht komen en in contact komen met doorboord weefsel van de volgende klant en mogelijk schadelijke micro-organismen in de piercing introduceren.
Er is dus een reële mogelijkheid om door bloed overgedragen ziekten over te brengen via een herbruikbaar piercing pistool.
Ziekten zoals het hepatitis-virus kunnen gedurende langere tijd op een oppervlak leven en kunnen wekenlang actief blijven in de werkende delen van het piercing pistool. Stel je voor hoeveel klanten in contact kwamen met datzelfde piercing pistool. Dit is een reden tot ernstige bezorgdheid. Mensen met een onvolwassen of gecompromitteerd immuunsysteem lopen een groter risico om een infectie te krijgen (baby’s, jonge kinderen).
Er wordt vaak gezegd dat het “maar oorlellen” zijn en dat deze methoden daar goed genoeg voor zijn. Ook al genezen piercings in de oorlellen sneller dan bijvoorbeeld kraakbeen piercings, je loopt evenveel risico om een infectie op te lopen door onhygiënische piercing methoden als elke andere piercing. Zodra de huid barrière is gebroken, bent je vatbaar voor infectie.
Een manier waarop sommige fabrikanten dit probleem proberen op te lossen, is met een steriel cartridgesysteem (handdruk systeem).
De sieraden worden steriel geleverd in cartridge die in het pistool kunnen worden geladen en niet hoeven te worden geopend. De cartridge is het enige dat de huid raakt en wordt na de procedure weggegooid. Hoewel dit het risico op infectie verkleint, betekent dit toch dat er bij die procedure apparatuur wordt gebruikt die na elk gebruik niet goed wordt gereinigd en gesteriliseerd, het pistool zelf. En hoewel het een verminderd risico met zich meebrengt, blijft het een risico, omdat er altijd een risico is op besmetting door kleine bloed spetters en kruisbesmetting via de handen.
Ook kunnen piercing pistolen defect raken. Operators hebben gemeld dat het pistool de sieraden vaak niet loslaat nadat het door de huid is geschoten. Wanneer dit gebeurt, moeten de sieraden met een tang worden verwijderd. Het sieraad is vervuild en nu zal deze tang ook vervuild raken door de sieraden aan te raken die al door de huid zijn gegaan en door het apparaat zelf aan te raken. Diezelfde tang kan op verschillende klanten worden hergebruikt zonder volledig te zijn gereinigd en gesteriliseerd en zo kan mogelijk besmettelijk materiaal zich door de studio verspreiden.
Andere factoren, zoals het ontbreken van de juiste sterilisatie apparatuur, het ontbreken van pbm (bijvoorbeeld handschoenen) en een gebrek aan training in het correct gebruiken van pbm en hygiëne, dragen bij aan het vergroten van het infectierisico.
Professionele piercers zijn getraind om te werken met behoud van een steriel veld en hebben training en uitrusting om gebruikt gereedschap veilig te desinfecteren en steriliseren of ze zullen volledig disposable werken wat betekent dat er nooit iets zal worden hergebruikt, ook geen gereedschap. Met de juiste training en technieken wordt zo voorkomen dat er potentieel iets van de ene klant naar de andere wordt overgedragen.
Weefselschade
Wanneer je gepiercet wordt met een pistool van beide typen, zullen de sieraden als de naald fungeren.
Het probleem daarbij is dat de sieraden lang niet zo scherp zijn als een echte piercing naald.
Om de stompe punt van de sieraden toch door het weefsel te krijgen is een behoorlijke hoeveelheid kracht nodig. Dit zorgt voor meer schade aan de huid, zal ook het omliggende weefsel beschadigen en het laat ook een ander soort letsel achter, meer alsof je een klap hebt gehad dan een piercing (een piercing is het gaatje, niet het sieraad). Dit kan leiden tot extra pijn, zwelling, littekenvorming en weefsel misvorming.
De enige klinische studie die hiernaar gedaan is hield helaas geen rekening met de juiste piercing naalden en de juiste piercing techniek en gaf daarom een enigszins twijfelachtig resultaat.
Soms is de druk en snelheid van het pistool niet voldoende om het sieraad helemaal door de huid te drukken waardoor het sieraad halverwege in de huid blijft en er niet aan de andere kant uitkomt. Er zijn nu twee opties voor de operator. Verwijder het sieraad en doe de piercing opnieuw, waarbij je het risico loopt op besmetting van het pistool en de omgeving door het bloed uit de oorspronkelijke wond. Of duw de knop met de hand door het weefsel, wat extra schade veroorzaakt en het risico dat de operator zich prikt aan de naald. Pistool operators hebben gemeld dat dergelijke storingen vaak voorkomen.
Wanneer een dergelijk toestel op kraakbeen wordt gebruikt zijn er ernstige risico’s op complicaties zoals verbrijzeld kraakbeen en hypertrofische littekens. Kraakbeen heeft ook meer tijd nodig om te genezen dan oorlellen omdat kraakbeen nauwelijks doorbloeding heeft, wat het risico op infecties verhoogt.
Een professionele piercer gebruikt naalden die speciaal zijn ontworpen om zo min mogelijk schade aan te richten en gebruikt gespecialiseerde technieken om het risico op vergelijkbare problemen te verkleinen.
Ongeschikt ontwerp en lengte van de sieraden
De studs die worden gebruikt bij het piercen met een pistool van beide typen zijn “one size fits all”, wat in de praktijk vaak betekent dat ze te kort blijken te zijn.
Wanneer een piercing wordt uitgevoerd met een pistool, wordt de huid samengedrukt als het sieraad erdoor komt en vervolgens wordt het sieraad aan de achterkant met de sluiting gesloten. De korte stud drukt de huid samen zodat deze niet naar zijn normale toestand kan terugkeren.
De huid is nu gedoemd om geïrriteerd te raken en dit zal leiden tot langere genezingstijden, complicaties en andere permanente beschadiging. De druk van dergelijke slecht passende sieraden kan ook resulteren in extra zwelling wat op zijn beurt weer ervoor kan zorgen dat de sieraden ingroeien. Als een kant van het sieraad, of erger nog, beide kanten zijn verdwenen, is de enige optie vaak nog om het te laten uitsnijden door een chirurg.
Een nieuwe piercing met een slecht passend sieraad kan niet volledig worden schoongemaakt waardoor de kans op infectie toeneemt.
Een wond die normaal geneest, scheidt bepaalde stoffen af die cellulair materiaal en andere producten van het genezingsproces bevatten. Die afscheiding kan vast komen te zitten. Deze vloeistoffen worden plakkerig en houden bacteriën vast. Als dit niet correct en regelmatig wordt verwijderd, wordt dit een uitnodiging voor een secundaire infectie.
Het ‘vlinder’-ontwerp van de sluiting van de meeste sieraden zal aan dit probleem bijdragen. Veel hoeken en gaten waar deze vloeistoffen zich kunnen ophopen en bacteriën kunnen herbergen.
De meeste oorknopjes zijn niet gemaakt van materialen die veilig voor langere tijd in het lichaam kunnen worden gedragen.
Zelfs als ze zijn gecoat met niet-giftige materialen, kunnen de onderliggende legeringen uitlogen in het menselijk weefsel, wat beschadiging of vernietiging van lichaamscellen en allergische reacties veroorzaakt.
De goedkope materialen die worden gebruikt, bevatten vaak nikkel en andere irriterende stoffen die allergische reacties, irritaties en langere genezingstijden kunnen veroorzaken.
Een professionele piercer gebruikt sieraden van een maat en stijl die passen bij jouw anatomie en de plaatsing van de piercing. Die sieraden zijn gemaakt van materialen van implantaat kwaliteit waarvan klinisch is bewezen dat ze veilig zijn voor langdurig gebruik in het lichaam, zoals astm-F136 titanium.
Training & opleiding
APP Benelux heeft ook twijfels over de training die de operators krijgen voordat ze gaatjes gaan schieten. Training bestaat vaak louter uit het bekijken van een video, het lezen van een instructieboekje en/of oefenen op cosmetische sponzen of andere medewerkers.
Om goed te leren piercen besteedt een leerling-piercer jarenlang aan het leren over hygiëne, sieraden stijlen, technieken, omgaan met verschillende anatomie, etc. Zonder deze training zijn de risico’s voor de gezondheid en veiligheid van de klant groot en naar onze mening onaanvaardbaar .
